Τενάρ, Λουί Zακ

(Thθnard, 1777 – 1857). Γάλλος χημικός. Έγινε κοσμήτορας της φυσικομαθηματικής σχολής του Κολεγίου της Γαλλίας (1821) και πρύτανης του πανεπιστημίου του Παρισιού (1832). Επινόησε μια μέθοδο πρακτικής κατάταξης των μετάλλων, που βασιζόταν στην αντοχή τους, στην επενέργεια του νερού και του οξυγόνου. Το 1799 παρασκεύασε το κυανούν του Τενάρ. Το 1818 ανακάλυψε το οξυγονούχο νερό και κατόπιν, μαζί με τον Γκέι Λουσάκ, το βόριο. Το σημαντικότερο από τα έργα του είναι η Στοιχειώδης πραγματεία της θεωρητικής και πρακτικής χημείας (1813).